flugufrelsarinn

Sigur Rós

Hamagangur, ég þusti niður að læknum, bjargvættur.
Ég gerði skip tilbúið og fór með litla bæn því ég var hræddur.
Sólin skein og lækurinn seytlaði.
Sóley - sóley flugurnar drepast.
En í dag á ég að bjarga sem flestum flugum.
Með spotta í skip ég er með í hvorri hendi - ákveðinn.
Ég kasta þeim út í hylinn og reyni að hala flugurnar inn áður en seiðin ná til þar sem þær berjast við strauminn og vatnið.
Þannig líður dagurinn.
Sjálfur kominn um borð, var farinn að berjast við bæjarlækinn sem hafði þegar deytt svo margar.
Ég næ ekki andanum og þyngist við hverja öldu.
Mér vantar kraftaverk því ég er að drukkna syndir.
Ég reyni að komast um borð.
Ég dreg í land og bjarga því sjálfum mér aftur á bakkann.
Á heitan stein ég legg mig og læt mig þorna aftur.
Ég kasta mér út í hylinn og reyni að hala flugurnar inn áður en seiðin ná til þeirra þar sem þær berjast við strauminn og vatnið.
Gustur, allur rennblautur.
Frakkur finnur hvernig báturinn er kominn og mesta straumnum og landið smám saman nálgaðist.
Hann er bæði um borð í sjó og landi bjargandi flugunum sem farast hér.
Þó sér í lagi sjálfum sér.
Eilíft stríð og hvergi friður.
En það verður einhver að fórna sér.
Dagarnir eru langir.