rään

Bap

1)
Wenn et räänt, dann blieven se doheim,
als wemmer schmilze däät em Rään.
Wenn et räänt, Mann ... wenn et räänt, Mann.

Wenn de Sonn schingk, weed sich em Schatte römmjedröck
un do weed dann jekühmp wie jeck.
Wenn de Song schingk, wenn de Sonn schingk.

Refr.:
Rään ..., vun mir uss Rään.
Sonnesching, woröm nit? Jähn!

2)
Luhr en ahn, Mann, beim kleinste Dröppche Rään,
wie der Minsch dann stöhnt un schängk.
Luhr en ahn, Mann. Luhr en ahn, Mann.

Janz ejal, Mann, ob Rään ob Sonnesching,
jed Wedder muß sinn.
Janz ejal, Mann. Janz ejal, Mann.

Refr.:
Rään ..., vun mir uss Rään.
Sonnesching, woröm nit? Jähn!